kapper

oja en ik ben naar de kapper geweest

foto's 3

Ik heb weer heel veel foto's op picasa gezet!

foto's van de natuurachtige ongeving is het Yoyogi park! Daar kom ik vaak want het is er geweldig. Een soort Vondelpark, maar dan met mensen die kung-fu oefenen. Rockebilly's, bandjes met groopies die allemaal het zelfde dansje kennen (kijk het filmpje!) enz.

Verder zijn er nog foto's van een soort straatfeest in Shinjuku (op de foto zie je Halil, Ottil, Marten en ik)
en van een festival op school, het ghibli museum en andere dingen..

En speciaal voor Niels (vader) ook foto's van plantjes :P

KIJKEN!

http://picasaweb.google.nl/chajaa/Japan1#

Typhoon!

Nou nou, al mijn wensen komen uit. Na de aardbeving nu ook een echt Typhoon hier.
Het regend nu al heeeel hard.

meer info

http://en.wikipedia.org/wiki/Typhoon_Sinlaku_(2008)

sms

Ik kan jullie via skype smsen! Dus als jullie me heel erg missen stuur dan een heeeeel leuk berichtje naar +818033421368. Dan krijg je er eentje terug!

alsvast oefenen voor als het een hit is in Nederland!

Gake no ue no Ponyo Theme Song – Romaji Lyrics
Ponyo Ponyo Ponyo sakana no ko
Aoi umi kara yatte kita
Ponyo Ponyo Ponyo fukurannda
Manmaru onaka no onna no ko
Peta-peta pyon-pyon
Asitte iina kakechao
Migi-migi-bun-bun
Otetewa iina tunaijao

Anoko to haneru to kokoro mo odoruyo
Paku-paku chu-gyu, paku-paku chu-gyu
Anoko ga daisuki

Makkakka no Ponyo Ponyo Ponyo sakana no ko
Aoi umi kara yatte kita
Ponyo Ponyo Ponyo fukurannda
Manmaru onaka no onna no ko

eindelijk weer een update!

Sorry dat jullie zo lang in spanning hebben moeten zitten, maar hier is het dan eindelijk: de update!
Ik heb zo lang niets geschreven omdat ik een beetje begin te wennen hier, omdat alles wat normaler is hier heb ik minder de behoefde om het allemaal te vertellen.
Ik stap tegenwoordig met een neutraal hoop de stampvolle metro in, vergeet niet mijn schoenen uit te doen in de klas en buig vrolijk mee naar alles en iedereen.

Dat betekend niet dat ik niet naar mijn zin heb hoor. Ik vind het wel fijn dat er nu een soort routine zit in mijn hectische leven. Nog niet helemaal want ik heb 4 dagen in de week (inlc weekend) vrij en ik moet daar nog een soort van invulling voor vinden. (dat komt vast wel als ik het drukker heb met school)
Vandaag had ik besloten dat ik wilde zwemmen, ik had op internet een goedkoop zwembad niet ver bij mij vandaag gevonden en ging op stap, maar dit zwembad bleek dicht te zijn (ik denk alleen op woensdag) het zag er wel heel mooi uit en het was heel goedkoop dus ik moet er maar een andere dag nog een keer heen.

Vandaag heb ik officeel geen vrij, maar het is festival dit weekend op school en daar zijn de hele week voorbereidingen voor dus geen les.
Het is hier allemaal best relaxt eigenlijk zijn de studenten helemaal niet zo anders als in Rotterdam, de helft komt te laat en ze krijgen ook allemaal wel eens iets niet af.

Ik heb een opdracht op een animatie film van 3 minuten (dat is veel) te maken! De opdracht is een vreemd sprookje. (ze lieten Paul Driessen '3 misses' zien als voorbeeld:D). Ik heb wel eenheel tof idee en mn storyboard is al af. Als de school weer open is zal ik mijn storyboard scannen en op mn blog zetten. Ik weet nog niet zeker of ik dit in stopmotion of gewoon 2d, maar ik zat denken aan een combinatie van die dingen.
Ze werken hier trouwens in NTCS dus 30 f/sec dat is even wennen!

De weekend krijg ik ook wel aardig vol.
Donderdag was ik met Minami en een vriend en zijn vrouw (ik verwachte hele oude of saaie mensen bij getrouwd stel, maar dit waren super aardige mensen uit Brasilië, er wonen heel veel Brasilianen in Japan ik weet niet precies waarom, maar ze woonde al heel lang in Tokio en waren erg Japans.)
naar Ponyo geweest

http://www.youtube.com/watch?v=MXI7x6ExPuc&feature=related

de nieuwe Ghibli film GEWELDIG, het liedje is erg aanstekelijk dus kijk vooral even de trailer!
Hij was in het Japans maar goed te begrijpen, omdat het een kinderfilm is, als ik terug in Nederland ben kijk ik m wel nog een keer met ondertiteling.


Vrijdag was ik met marten (met rondje op de a) de zweed ( Vicky! ik heb je zweeds op hem uitgebrobeerd, maar hij is een beetje een droge nuchtere zweeds dus hij leek niet erg onder de indruk, ik hoopte dat hij op en neer zou springen va blijschap dat ik zweeds tegen hem praatte, maar nee hoor:)) naar een openening van een tentoonstelling, het waren een foto's werken van een jongen die van aangespoeld hout, dino skeletten namaakte. http://www.r-school.net/program/gallery/driftwood_dinosaurs.html
Daarna waren we in de verkeerde metro gestapt (omdat ik zeker was dat het de juist was) en kwamen we in een kleine bar terecht waar een hoop Japanse mannen 'sake' aan drinken waren (wat helemaal geen 'sake' heet hier, 'sake' is gewoon Japanse voor alceholische drank. sake heet hier Stu geloof ik) Maar goed we deden in elke geval gezellig mee. En we hebben 2 gekken Japanners ontmoet die allebei kustles gaven aan kleuters. (en ik heb natuurlijk hun kaartje gehad, want zonder kaartje ben je echt NIETS hier. dus die moet ik binnen kort maar maken.

De volgende dag had ik afgesproken met Yuki en Kayoko 2 meisjes die in Nederland hadden gestudeerd en daar Romina (een vriendinnetje van mij van de Willem de Kooning) hadden leren kennen.
Romina heeft ze met mijn in contact gebracht (lekker ingewikkeld he?) Ik ben eerst naar een muzeum geweest met schetsen van Hayao Miyazaki een hele bekende Japanse Animator. (lees: Spirted away, Howls Moving Castel, my neighbor Totoro)

Het was wel interresant maar een beetje veel, ik heb wel een geweldige foto kunnen maken dat ik op de buik van Totoro lig (My Neighbor is echt een geweldige film, allemaal even kijken om te begerijpen hoe leuk het is om op de buik van Totoro te liggen!)

Daarna ben ik uit eten geweest met die 2 meisjes in een erg leuk resataurant en toen nog naar de aracade hal dance revolution gedaan (hihi)

De volgende dag ben ik met Marten naar het Yoyogi park geweest en heb daar een beetje gechild. Is echt een super leuk park vlakbij een muziekacademie, dus over zijn mensen muziek aan het maken aan het dansen enzo.
Maandag dinsdag school en dan komen we weer op vandaag, de opzoek naar een zwembad dag.
Nu tevreden allemaal?

Eerste schooldagen

Gister had ik mijn eerste schooldag, ik had eerste afgesproken met Yoneyama-san. Hij is de man de de exchange regelt. Een erg vriendelijke man. Hij gaf ons een rondleiding. De Universiteit is super mooi!
Er is een museum, een hele grote bibliotheek met een hele grote kast met alleen maar boeken over animatie!
Er is zijn heel veel studio's, en voor beeldhouwers is er zelfs een hijskraan om de grote beelden te verplaatsen. Er zijn grote a0 printers en heel veel computer ruimtes.
Het ligt helemaal aan de rand van de stad, tegen de bossen aan. In de gebouwen (het zijn 4 gebouwen) zijn hele grote ramen met een heel mooi uitzicht.
Naar de acadamie moet je vanaf de metro halte met een schoolbus over een bergweggetje.
Vandaag kwam ik er achter dat je ook kan lopen. Dan ben je ongeveer een kwartier bezig.
Er is ook een hele grote kantine waar je voor 300yen (2 euro) een hele groot bord warm eten kan krijgen. En er de chef maakt speciaal voor mij iets zonder vlees!

Na de rondleiding werd ik voorgesteld aan mijn stidie-begeleider Professor Mori,om een of andere reden had ik me bij die naam een hele wijze oude man met een baard voorgesteld (een soort aziatische merlijn de tovenaar), maar daar zat ik helemaal naast. Het is een grappig dikkig mannetje. Wel heel vriendelijk en hij spreek aardig engels. Wat fijn is, want dat doet voor de rest bijna niemand.
Het is een stopmotion animator, die een hele bekende kinderserie maakte op de Japanse televisie met klei.
(hahaha in de brief die ik kreeg stond cray animator, dus ik dacht het zal wel iets met krijt zijn ofzo. Maar aangezien ze hier het verschil tussen de r en de l niet weten kwam ik er achter dat dus een clay animator is, met klei dus. Zo zag de andere exchange jongen ook al een reflesh shop ipv refresh )
Ik volg nu alleen nog maar zijn lessen, dat zijn er 4, 2 op maandag, 1 op dinsdag en op woensdag. De rest mag ik zelf invullen. (fijn he!)
Na de ontmoeting had ik meteen een les, het was een college volledig in het Japans. Het ging over Jiri Trnka een beroemde stopmotion animator uit Tsjechie. Hij lied een engelstalige documantaire (waar hij Japans overheen praatte omdat niemand engels kan) zien dus dat kon ik wel volgen. En ook filmpjes van hem, dus het was toch wel interresant.

Vandaag had ik mijn eerste les Puppet animation. Ik kreeg een hele lijkt met gereedschap wat ik moet kopen voor het maken van de poppen. En hij heeft allemaal dingen laten zien over poppen maken. We gaan een pop maken met een ijzeren skelet erin zodat je goed kan bewegen.
Hij heeft ook een grote stopmotion animatie studio laten zien, waar we kunnen opnemen. Met de nieuweste apperatuur. Geweldig! Ik denk dat ik dus maar stopmotion ga doen hier!
(je moet hier trouwens ook in alle klaslokalen je schoenen uit en slippers aan)

Ik ga ook wat nieuwe foto's op picasa zetten. Ze zijn vooral van dit weekend, en daar heb ik niks over vertelt. Even korte samenvatting:

Ik was zaterdag naar sunshine city een reuszachtig warenhuis. Waar een optreden was van een rare Japanse gast. Daarna naar dé anime straat van Tokyo en toen nog naar Shinjuku, waar heel veel grote kantoorgebouwen staan.
Daar ben ik met Halil, de Nederlandse exchange, naar, wat ik nu heb uitgeroepen tot DE leukste wijk van Tokyo geweest. Met heel veel kleine straatjes met kunstwinkels en 2ehands kleren. En veel leuke restaurandjes. Daar kwamen we een soort van boedistische seremonie tegen (maar toen was de batterij van mijn camera net leeg dus daar heb ik maar 1 foto van)
Toen zijn we daar uiteten gedaan in een heeel japans restaurant. En daarna gingen we naar een cafe waar je waterpijp kan roken en daar heb ik geleerd backamen (schrijf je dat zo) te spelen en gepraat met de lokale aternatievere Japanse Hippies.
Toen was het opeens 12 uur er ging en voor we weer in Shibuya (centrum) waren ging er geen metro meer naar huis.
Dan maar uit he!
We gingen eerste naar een rockcafe, was leuk maar het bier was veels te duur. Dus zijn we weggegaan en toen we aan mensen vroegen of ze misschien iets leuks wisten, nodigde ze ons meteen uit. We kwamen terecht op een Hiphop feest met live optreden (best goed!)
En sletterige meisjes en stoere knullen:p, die wel heel lief waren, en ontdanks dat ze bijna geen Engels praten alles deden om ons overal bij te betrekken.
Om 5 uur gingen we weg en om half6 had ik de metro naar huis. 6 uur lag ik in bed.
Zondag waren we (Halil, Kaiman een Duits/Japanse jongen en ik) naar Harajuku, waar op zondag meisjes zich uitdossen (cosplay). En daar kwamen we terecht in een tropische regenbui met druppels zo groot als emmers water. Waar wij vrolijk door heen gingen dansen.
Daarna zijn we naar een filmfestivalletje geweest voor Filmschoolstudenten, was leuk.

Dit was het:)
Kijk maar de foto's weer. Ik heb nog geen foto's gemaakt op school, maar dat komt nog wel.

aarbeving-kje

noooooh dat moet ik toch ook nog even melden!
Ik heb net een aardbeving meegemaakt.
Ik zat op mn bed en ik dacht... huh mijn bed schut heen en weer, maar dat kan niet want ik heb een matras op de grond.
Dus toen realiseerde ik me, dit was vast een aardbevingkje:D

Het was een erg gek gevoel.

3,4,5 september

Oke daar gaan we weer. Onder tussen zijn we weer 3 dagen verder.
woensdag 3 September.

Ik besloot de tweede dag in Tokyo maar als een echte toerist door te brengen. Ik had nog ongelooflijk last van mijn jetlag dus ik werd heel vroeg wakker. Ik gingen douchen en ontbijten. Bij het ontbijt waren allemaal medebewoners die moesten werken aan het wakker worden.
Ik denk dat 90 procent van alle buitenlanders die in Tokyo wonen Engelse les geeft. Zo ook in dit huis. Het andere deel zijn Duitse jongens die Stage lopen bij een Japans bedrijf, waar ze hele saaie dingen doen in een pak van 9 to 6.

Ik had allemaal plekken uitgezocht om naar toe te gaan en stapte vol goede moet de metro in. Ik kwam meteen in het echte Tokyo terecht! Omdat ik zo vroeg was opgestaan zat ik nu in spits in de metro! Dus als een echte te Tokyaan beaamt stapelde ik me op in de metro. (ik heb trouwens nog geen mensen gezien die je erin duwen!?)
Ik moest overstappen op Shibuya, Shibuya is het centrum van Tokyo en het heeft een heel ingewikkeld station, vooral als je een jetlag hebt en je niet helemaal helder bent. Ik raakte dus hopeloos verdwaald in het station. Dus ik dacht, nu ik hier toch ben kan ik net zo goed Shibuya bekijken. Het is tenslotte het centrum.
O, ja ik moet niet vergeten te vermelden dat het op die vroege uur al minstens 35 graden met 100 luchtvochtigheid was.
Ik sjokte zwetend en verdwaast het grootste kruispunt van de wereld op. Airco dacht ik, ik moet naar een hip warenhuis met airco!
(want daar staat Shibuya vol mee)
Toen kwam ik tot de ontdekking dat winkels in Tokyo dan wel altijd tot 9 uur open zijn. Ze gaan s´ochtends wel pas om 11 uur weer open.
Dus alles was nog dicht. Dus ik sjokte door de straten van het dichte shibuya opzoek naar airco.
Uiteindelijk was daar de starkbucks, waar ik een ijskoffie dronk tot het half 11 was en er een aantal winkels open gingen.
Daarna ben ik nog even in hele hippe warenhuizen met 10 verdiepingen geweest. En mijn ogen en oren uitgekeken.
En toen besloot ik naar het volgende punt te gaan. Ik ging naar een park vlakbij het imperal palace.
Het park was prachtig. Het was net alsof ik door de jungle liep, en ik zag overal rare beesten en insecten.
In het park stond ook het Japanse museum voor moderne kunst. Dus daar ben ik gaan kijken. Ik vond het heel interessant om te zien hoe de moderne kunst zich in een niet westers land heeft ontwikkeld. Ik heb veel kunstgeschiedenis gehad, maar dat is altijd gericht op het westen.

Toen was het ondertussen een uur of 3 en ging ik terug naar huis. Toen ik daar aankwam om een uur of 4 dacht ik, ik ga even liggen... om half 6 schrok ik wakker!
Gelukkig was ik nog op tijd voor mijn meeting met de andere exchange studenten in Shibuya, dit ik een heel ander Shibuya, ongelofelijk indrukwekkend met heel veel mensen lichten schermen en geluiden.
We hadden afgesproken bij ´hachiko´ dit is een beeld van een hond met een verhaal

http://en.wikipedia.org/wiki/Hachik%C5%8D

Het eten was erg gezellig, het was fijn om na een dag alleen door de stat te lopen al je ervaringen te delen met andere mensen uit een ander land, die het ook allemaal heel gek vinden.
Ze studenten waren, Halil uit Nederland en Marten (met een rondje op de a maar ik weet niet hoe dat moet) uit zweden.
We aten in een klein restaurantje ergens, waar ik na heel veel moeiten, tekenen handen en voeten toch iets zonder vlees op mijn bord wist te krijgen.
Na het eten zijn we rond gaan lopen door Shibuya dit was erg leuk, we zagen de raarste dingen. Er we gingen uiteindelijk nog naar een arcadehal. Jeetje wat een herrie is het daar. Elke machine geeft een ander irritant muziekje met heel veel lichtjes.
Ik had nog een heel grappig spel gedaan waarbij je op hele grote trommels moest slaan. Toen gingen we weer naar huis toe en viel gewoon weer in slaap!

donderdag 4 September.

Deze dag had ik met Minami afgesproken, ze wilde me graag een tour geven door haar stad Yokohama. Yokohama is ook een miljoenen stad en het licht aan/in tokyo. In sommige tellingen in het een deel van Tokyo.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Tokio

Het is heel groot met heel veel grote gebouwen. Het heeft niets gezellig maar wel veel mooie architectuur (een beetje als Rotterdam) en een haven.
We begonnen bij een heel hoog gebouw, waar een lift in zat die wel 740 km per uur ging! (dat deed heel veel pijn aan mijn oren) vanaf boven had je heel mooi zicht over heel Yokohama, wat ik dus niet zo'n mooie stad vond. Het was vooral heel grijs.
Maar Minami had wel een hele leuke tour uitgestippeld. Langs de haven de zee. En uiteindelijk kwam het terecht in Chinatown. (de grootste uit de omgeving) dat was grappig. Er was een poort. En toen je die poort door ging was het opeens wel heel gezellig en allemaal kleine straatjes. (een beetje wat ik miste in de rest van Yokohoma)
Op elke hoek van de straat een straat verkoper die iets te eten aan bood, allemaal leuke kleine winkeltjes, en ook Chinese tempels.
Daarna gingen we een mobiele telefoon kopen, maar dat bleek niet te kunnen. Om een prepay telefoon aan te schaffen moest ik me eerst nog registreren als Buitenlander die langer blijft ofzo... (bureaucratie!)
Toen ik ging weer naar huis, ik was helemaal kapot. Ik had nog even met Richard gebeld en toen storten ik al om 9 uur in slaap.

Vrijdag 5 September.

Ik was weer op mezelf vandaag, maar ondertussen snap ik hoe de metro werkt. Dus kon ik echt wat gaan zien.
Maar eerst moest ik mezelf gaan inschrijven. Dit was weer een hele reis naar het gemeente huis waar ik weer allerlei stomme papiertjes moest invullen. En toen kreeg weer een ander papiertje mee, waarmee ik een telefoon kan kopen.
Ik dacht bij mezelf... waar kan ik beter een telefoon kopen dat in electric city, Akihabara! Dit is de wijk in Tokio waar je die nieuwste snufjes kan krijgen opgebied van electra (computers games e.d.)
Bij de eerste telefoonzaak waar ik een telefoon kon kopen besloot ik m te kopen... jeetje wat een gedoe is dat! Ik heb daar meer dan een uur gezeten. Steeds weer een handtekening onder een nieuwe formulier... jeetje ze het is maar een telefoon!
Maar goed uiteindelijk had ik dus een telefoon... en hij belt..en ik kan gebeld worden (door mensen met een Japanse mobiel) maar sms lukt nog niet, daar heb je weer een of ander tegoed voor nodig.!
Ik weet niet of jullie mij wel kunnen smsen, maar hier is in elk geval mijn nummer:
080 3342 1368
Toen ik een telefoon had ging ik akihabara bekijken. Het is precies wat je ervan verwacht grote warenhuizen met veel technische snufjes. En daar tussen kleine winkels waar je popjes van gamefiguren kan kopen, of van de manga pakjes..
Volgens mij is het erg leuk als je... Richard bent. Dus ik wacht wel tot hij bij me langs komt dan gaan we er samen heen.
Ik besloot in elk geval dat ik wat rustigers nodig had. En ik ging naar Akakusa daar is een soort van tempel complex. Het was erg mooi. Er waren allerlei rituelen, met wierrook en met heilig water.
En ook iets waarbij je een bak moest schudden waar stokjes in zaten. daarna hield je het bakje op z'n kop en uit een gaatje komt dan 1 stokje, waar een nummer op staat. Dat nummertje staat ook op een laatje en in dat laatje zit iets wat je toekomst voorspeld. (goede of slecht als je voorspelling niet wilt dan hang je het aan een heilig beeld en dan komt het niet uit.
Maar toen ik het probeeld kwam er 'best of luck' uit. Dit was kennelijk best bijzonder, want de japanner naast me werd helemaal enthousiast.
Na deze fijn voorspelling ging ik maar weer eens op huis aan, waar ik met een van de exchange studenten mijn trip naar de Fuji zou gaan plannen. Maar we hebben helaas besloten dat we ons eerst beter willen laten informeren om een teleurstelling te voorkomen... dus dat wordt volgend weekend.

foto's

Omdat jullie vast alleee foto's willen zien. Doe ik het even anders.

De foto's staat hier:

http://picasaweb.google.nl/chajaa/Japan1#

En ja ik ga ook nog wat schrijven, maar eerst eten:)

foto's

tempel
chinatown
cicade
Yokahoma vanaf hoog gebouw met snelste lift ter wereld (740km/pu

goed gescheiden aval

park bij het imperial palace
shibuya
mijn staat 'de mooie heuvel
' mijn huis
Minami


Japan vanuit het vliegtuig

dat is ook handig om te vertellen.
Omdat ze hier dingen 3 band hebben ofzo. Doet mijn telefoon niets.
Ik ga vandaag een fancy Japanse telefoon kopen.

(je kan je telefoon hier op elke straathoek laten pimpen, dan plakken ze er allemaal diamanten op hello kitty op. dus dat moet ik maar doen he)

welkom in japan

Het is hier nu 2.30 uur maar ik kan echt niet slapen en ik heb ook even genoeg van proberen. Dus ik ga maar even een verslag schrijven.

Ik ben ik Tokio! Jeeh!
Toen ik gister op schiphol aankwam kreeg ik de schok van mijn leven. Achter mijn vlucht naar heatrow stond canceled … maar toen ik incomplete shocktoestand naar de informatie van britsh airway rende bleek ik op een vlucht eerder geboekt te zijn.
Dat was fijn maar ook naar want nu moest ik meteen afscheid gaan nemen. Ik vond het heel lief dat er zoveel mensen waren die me kwamen uitzwaaien. Maar ik was wel een beetje verdrietig.

Op heatrow stapte ik uit in terminal 5, wat een nieuwe terminal is en echt super fancy is. Overal hippe schermen en winkels. Ik moest daar 2 uur wachten, maar dat viel reuze mee. Ik moest toch eerst opzoek naar een envelop en een postzegel, omdat ik alsnog mijn OV was vergeten te geven. Dat vond ik in een winkel waar ik ook meteen een zakje salt and vinegar chips at als een echte engels man(vrouw). De 5 pond die ik van Sibren had gehad was goed gebruikt:D

De vlucht naar Japan duurde wel erg lang, maar toen we begonnen met landen was het super helder en ik kon heel Japan zien liggen, met bergen en vulkanen riviertjes en dorpjes. Echt mooi!

Ik stapte uit het vliegtuig en een warme deken van hitte (34 graden heel veel luchtvochigheid) viel over me heen. Een vrouw die heel vriendelijk lacht en buigt staat voor me.

Welkom in Japan!

Eenmaal geland duurde het heel lang voor ik buiten stond. Ze moesten van alles van me hebben. En ik moest zelfs een irisscan en vingerafdrukken geven. En mijn koffer kwam als een van de laatste!

Maar toen ik eenmaal door de douane was stond daar Minami op me te wachten. Ze was die ochtend om 5 uur opgestaan om me op te halen en had zelfs nog eten voor mij meegenomen (riceballs dat is een soort grote shushi alleen dat met alleen maar rijst en zeewier, wel lekker).

Toen moesten we 2 uur in de bus zitten naar Tama plaza vlakbij waar ik woon. Maar vond het wel interessant om uit het raam te kijken.

Eenmaal aangekomen op Tama plaza kwam de man van het guesthouse ons ophalen. Ik hoorde, konishiwa shaja san! En daar stond een vriendelijke man. Hij was echt heel aardig. Liet me meteen zien hoe je vanaf het guesthouse overal komt met de metro.

Het geusthouse is echt super! Ik liep natuurlijk meteen lomp met mijn schoenen de hal in. Oooh domme Chaja sloffen aan! We hebben allemaal een eigen kastje in de gang van het huis waar we onze schoen in doen en als we weggaan onze sloffen.
Er is een hele grote gezamenlijke keuken, iedereen heeft daar een eigen lade voor spullen en een lade in de koelkast. Er is ook een gezamelijke huiskamer en er zijn ong. 6 douches. Dat lijkt me wat weinig voor het hele huis, maar alles is in elk geval brandschoon!
Het hele huis is trouwens brandschoon!

Mijn kamer ziet er precies zo uit als op het plaatje het is nog best groot (ik denk 12 vierkante meter) er staat een lage tafel een boekenkastje en een hele grote kleding kast op de grond licht een opvouw matras. En er is airco, dat is echt heeeeel fijn met deze drukkende hitte hier.

Ik moest als eerste gaan pinnen om de eerste maand huur te betalen dat bleek nog lastig! Ik kan hier lang niet bij alle pinautomaten pinnen met mijn pinpas. Ik ben met Minami heel lang opzoek geweest maar had niets gevonden.
Toen ze wegging had ze me wat geld geleend zodat ik in elk geval boodschappen kan doen, maar toen ik in de supermarkt aankwam bleek daar gewoon een pin te zijn die wel werkte!

Naar de supermarkt gaan was geweldig! Ik liep daar rond en alles in de schappen was interessant. Als ik niet heel erg moe was van de jatlak was had ik daar uren kunnen blijven kijken. Het was net Alice in wonderland. Nee eigenlijk meer de efteling je hoorde ook de hele tijd eftelingachtige muziekjes!
Maar ik kocht uiteindelijk wat dingen die me bekent voor kwamen (paprika, noedels, sojasaus en cornflakes). Ik maakte wat eten en toen was ik zo moe dat ik om 8 uur boem in slaap viel.
Maar nu ben ik dus als sinds half 2 klaar wakker.

Even wat opvallende grappig dingen hier.
Alle apparaten zeggen dankjewel tegen je, bij de pin automaat en de flesjes water automaat hoorde ik een vriendelijke Japanse stem die ‘arikato’ zei.
Alles is schattig hier, graafmachines zijn roze, op de verkeersboorden staan geen duidelijke symbolen maar schattig kindjes met grote ogen en lach. Alles word ook uitgebreid uitgelegd. Japan is was vriendelijkheid betreft een soort tegenoverstelde van de Oekranie.
Als je heen een winkel in stapt, komen er meteen 3 mensen aan om je te uitgebreid helpen. Ik moet daar nog een beetje aan wennen, het voelt nog een beetje verdacht alsof er achter al deze vriendelijkheid nog een addertje onder het gras moet zitten. Maar over het algemeen word ik wel vrolijk van al die lachende vriendelijke mensen (niet lachen zelfs als je niet blij bent is echt onwijs onbeleefd geloof ik)

Overal om je heen hoor je het geluid van sicades (klinkt een beetje als krekels) en ik zag ook al een hele grote mooie artis_achtige vlinder. En volgens Minami ga ik ook zeker nog kakkerlakken tegenkomen, want die zitten overal iiih!

Het afal is hier heel goed gescheiden op straat heb ik altijd 4 verschillende prullenbakken (plastic, papier, blik, restaf) en ik mijn guesthouse wel 10! (een voor drinkpakken , een voor papier, een voor hard plastic en een voor zacht plastic en een voor blik een voor deo bussen een voor ijzer en een voor kiramiek)

Morgen ga ik eten met de andere exchange mensen. Spannand!

Ooja nog iets belangrijks!

IK HEB PINGU ZEEP!