3,4,5 september

Oke daar gaan we weer. Onder tussen zijn we weer 3 dagen verder.
woensdag 3 September.

Ik besloot de tweede dag in Tokyo maar als een echte toerist door te brengen. Ik had nog ongelooflijk last van mijn jetlag dus ik werd heel vroeg wakker. Ik gingen douchen en ontbijten. Bij het ontbijt waren allemaal medebewoners die moesten werken aan het wakker worden.
Ik denk dat 90 procent van alle buitenlanders die in Tokyo wonen Engelse les geeft. Zo ook in dit huis. Het andere deel zijn Duitse jongens die Stage lopen bij een Japans bedrijf, waar ze hele saaie dingen doen in een pak van 9 to 6.

Ik had allemaal plekken uitgezocht om naar toe te gaan en stapte vol goede moet de metro in. Ik kwam meteen in het echte Tokyo terecht! Omdat ik zo vroeg was opgestaan zat ik nu in spits in de metro! Dus als een echte te Tokyaan beaamt stapelde ik me op in de metro. (ik heb trouwens nog geen mensen gezien die je erin duwen!?)
Ik moest overstappen op Shibuya, Shibuya is het centrum van Tokyo en het heeft een heel ingewikkeld station, vooral als je een jetlag hebt en je niet helemaal helder bent. Ik raakte dus hopeloos verdwaald in het station. Dus ik dacht, nu ik hier toch ben kan ik net zo goed Shibuya bekijken. Het is tenslotte het centrum.
O, ja ik moet niet vergeten te vermelden dat het op die vroege uur al minstens 35 graden met 100 luchtvochtigheid was.
Ik sjokte zwetend en verdwaast het grootste kruispunt van de wereld op. Airco dacht ik, ik moet naar een hip warenhuis met airco!
(want daar staat Shibuya vol mee)
Toen kwam ik tot de ontdekking dat winkels in Tokyo dan wel altijd tot 9 uur open zijn. Ze gaan s´ochtends wel pas om 11 uur weer open.
Dus alles was nog dicht. Dus ik sjokte door de straten van het dichte shibuya opzoek naar airco.
Uiteindelijk was daar de starkbucks, waar ik een ijskoffie dronk tot het half 11 was en er een aantal winkels open gingen.
Daarna ben ik nog even in hele hippe warenhuizen met 10 verdiepingen geweest. En mijn ogen en oren uitgekeken.
En toen besloot ik naar het volgende punt te gaan. Ik ging naar een park vlakbij het imperal palace.
Het park was prachtig. Het was net alsof ik door de jungle liep, en ik zag overal rare beesten en insecten.
In het park stond ook het Japanse museum voor moderne kunst. Dus daar ben ik gaan kijken. Ik vond het heel interessant om te zien hoe de moderne kunst zich in een niet westers land heeft ontwikkeld. Ik heb veel kunstgeschiedenis gehad, maar dat is altijd gericht op het westen.

Toen was het ondertussen een uur of 3 en ging ik terug naar huis. Toen ik daar aankwam om een uur of 4 dacht ik, ik ga even liggen... om half 6 schrok ik wakker!
Gelukkig was ik nog op tijd voor mijn meeting met de andere exchange studenten in Shibuya, dit ik een heel ander Shibuya, ongelofelijk indrukwekkend met heel veel mensen lichten schermen en geluiden.
We hadden afgesproken bij ´hachiko´ dit is een beeld van een hond met een verhaal

http://en.wikipedia.org/wiki/Hachik%C5%8D

Het eten was erg gezellig, het was fijn om na een dag alleen door de stat te lopen al je ervaringen te delen met andere mensen uit een ander land, die het ook allemaal heel gek vinden.
Ze studenten waren, Halil uit Nederland en Marten (met een rondje op de a maar ik weet niet hoe dat moet) uit zweden.
We aten in een klein restaurantje ergens, waar ik na heel veel moeiten, tekenen handen en voeten toch iets zonder vlees op mijn bord wist te krijgen.
Na het eten zijn we rond gaan lopen door Shibuya dit was erg leuk, we zagen de raarste dingen. Er we gingen uiteindelijk nog naar een arcadehal. Jeetje wat een herrie is het daar. Elke machine geeft een ander irritant muziekje met heel veel lichtjes.
Ik had nog een heel grappig spel gedaan waarbij je op hele grote trommels moest slaan. Toen gingen we weer naar huis toe en viel gewoon weer in slaap!

donderdag 4 September.

Deze dag had ik met Minami afgesproken, ze wilde me graag een tour geven door haar stad Yokohama. Yokohama is ook een miljoenen stad en het licht aan/in tokyo. In sommige tellingen in het een deel van Tokyo.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Tokio

Het is heel groot met heel veel grote gebouwen. Het heeft niets gezellig maar wel veel mooie architectuur (een beetje als Rotterdam) en een haven.
We begonnen bij een heel hoog gebouw, waar een lift in zat die wel 740 km per uur ging! (dat deed heel veel pijn aan mijn oren) vanaf boven had je heel mooi zicht over heel Yokohama, wat ik dus niet zo'n mooie stad vond. Het was vooral heel grijs.
Maar Minami had wel een hele leuke tour uitgestippeld. Langs de haven de zee. En uiteindelijk kwam het terecht in Chinatown. (de grootste uit de omgeving) dat was grappig. Er was een poort. En toen je die poort door ging was het opeens wel heel gezellig en allemaal kleine straatjes. (een beetje wat ik miste in de rest van Yokohoma)
Op elke hoek van de straat een straat verkoper die iets te eten aan bood, allemaal leuke kleine winkeltjes, en ook Chinese tempels.
Daarna gingen we een mobiele telefoon kopen, maar dat bleek niet te kunnen. Om een prepay telefoon aan te schaffen moest ik me eerst nog registreren als Buitenlander die langer blijft ofzo... (bureaucratie!)
Toen ik ging weer naar huis, ik was helemaal kapot. Ik had nog even met Richard gebeld en toen storten ik al om 9 uur in slaap.

Vrijdag 5 September.

Ik was weer op mezelf vandaag, maar ondertussen snap ik hoe de metro werkt. Dus kon ik echt wat gaan zien.
Maar eerst moest ik mezelf gaan inschrijven. Dit was weer een hele reis naar het gemeente huis waar ik weer allerlei stomme papiertjes moest invullen. En toen kreeg weer een ander papiertje mee, waarmee ik een telefoon kan kopen.
Ik dacht bij mezelf... waar kan ik beter een telefoon kopen dat in electric city, Akihabara! Dit is de wijk in Tokio waar je die nieuwste snufjes kan krijgen opgebied van electra (computers games e.d.)
Bij de eerste telefoonzaak waar ik een telefoon kon kopen besloot ik m te kopen... jeetje wat een gedoe is dat! Ik heb daar meer dan een uur gezeten. Steeds weer een handtekening onder een nieuwe formulier... jeetje ze het is maar een telefoon!
Maar goed uiteindelijk had ik dus een telefoon... en hij belt..en ik kan gebeld worden (door mensen met een Japanse mobiel) maar sms lukt nog niet, daar heb je weer een of ander tegoed voor nodig.!
Ik weet niet of jullie mij wel kunnen smsen, maar hier is in elk geval mijn nummer:
080 3342 1368
Toen ik een telefoon had ging ik akihabara bekijken. Het is precies wat je ervan verwacht grote warenhuizen met veel technische snufjes. En daar tussen kleine winkels waar je popjes van gamefiguren kan kopen, of van de manga pakjes..
Volgens mij is het erg leuk als je... Richard bent. Dus ik wacht wel tot hij bij me langs komt dan gaan we er samen heen.
Ik besloot in elk geval dat ik wat rustigers nodig had. En ik ging naar Akakusa daar is een soort van tempel complex. Het was erg mooi. Er waren allerlei rituelen, met wierrook en met heilig water.
En ook iets waarbij je een bak moest schudden waar stokjes in zaten. daarna hield je het bakje op z'n kop en uit een gaatje komt dan 1 stokje, waar een nummer op staat. Dat nummertje staat ook op een laatje en in dat laatje zit iets wat je toekomst voorspeld. (goede of slecht als je voorspelling niet wilt dan hang je het aan een heilig beeld en dan komt het niet uit.
Maar toen ik het probeeld kwam er 'best of luck' uit. Dit was kennelijk best bijzonder, want de japanner naast me werd helemaal enthousiast.
Na deze fijn voorspelling ging ik maar weer eens op huis aan, waar ik met een van de exchange studenten mijn trip naar de Fuji zou gaan plannen. Maar we hebben helaas besloten dat we ons eerst beter willen laten informeren om een teleurstelling te voorkomen... dus dat wordt volgend weekend.