20081208

richard

Zondag stond ik vroeg in de ochtend vol verwachting op de bushalte. Daar was hij dan eindelijk! Zonder gekke snor of groene baard gelukkig! Richard de bikkel! Wilde meteen Tokyo verkennen dus we besloten meteen maar de stad in te gaan. We bezochten Shibuya en Harajuku en het Jojogi park wat erg leuk is op zondag, want dan zijn er gekke rockebilly´s en kleine rocksterretjes en meer gekke japanse onzin.
We hadden het erg naar onze zin. (haha dat is bijna een gedicht)

Nu mag Richard weer wat schrijven:
's Avonds gingen we meteen maar aan de Sushi. We zijn per slot van rekening in Japan! Verdeurie, wat was dat godsgruwelijk lekker! hET ETEN KWAM BIJNA LETTERLIJK MIJN MOND BINNEN GEWANDELD. hELAAS BLEEK CAPS LOCK AAN TE STAAN. Dus die zette ik maar even uit. Maar de sushi draaide op een lopende band , wat zeg ik liep op de lopende band! En vervolgens kon je dan een schoteltje met inktvis en ander afval uit de zee, met rijst pakken.
Na het avondmaal, op de terugweg naar het station, besloten wij een spelletje te spelen in de Arcade hal. Je moest als een gek op gekleurde knoppen rammen. Helaas waren Chaja en ik hier niet zo'n ster in. Dat moeten we maar aan de Japanners over laten. En toen waren we moe.

Chaja:
en gingen we slapen. De voglende dag moet Richard meteen cultureel doen van mij. We gingen naar de Kunsttrienale in Yokohama. Je koopt 1 kaartje en je kunt door heel Yokohama verspreid hedendaagse kunstbekijken van over de hele wereld.
Dat was leuk. Alleen hangt er een vloek over Yokohama, want elke keer als ik daar ben is het rotweer! Zo ook deze keer! Het was heel koud en het regenede. Dat was wel even wennen voor Richard. We zagen veel schokkende, vieze, grappige kunst. Na wat curry besloten we naar Chinatown te gaan. Maar met mijn geweldige richtings gevoel raakte we natuurlijk hopeloos verdwaald. Toen de directeur van de Audi dealer ons de weg had gewezen, waren we zo koud dat we maar terug naar huis gingen.

Toen was Richard weer:
Dinsdag moest Chaja aan school werken en besloot Richard met Chau (een Vietnamese Australier of andersom) naar een Japanse tuin te gaan kijken. Dat was erg leuk, want het was herfst en dat gaf mooie kleuren. Ik kwam erachter dat ze ook hier tempels hadden. Jeeee nog meer tempels! Leuk zeg.... Toen gingen we zelfgekookte pasta eten. Dit was erg fijn na al dat rijst en noedels.
's Avonds speelden we poker met de huisgenoten van Chaja. Dit was erg gezellig.

C: De volgende dag moest Chaja alwéér naar school en Richard besloot een dagje te relaxen thuis. Na school spraken we af in Kichijoji, omdat ik het daar leuk vind en dan moet Richard het natuurlijk ook zien!
We gingen alweer kaiten-sushi eten, want Richard is nu al verslaaft! En daarna gingen we romantisch door het park lopen en toen gingen we Nihon-shu (Sake) drinken!
En toen naar huis.

Richard aan jouw de eer:
Oh wat is dit toch romantisch. Chaja, wat zeg je ervan om samen een roman te schrijven?
Maargoed: Donderdag gingen we naar Odaiba om een replica van het vrijheidsbeeld, een neppe Eifeltoren, de neppe Brooklyn Bridge en nep Rome te bekijken. Om dit alles van bovenaf te bekijken gingen we in het gebouw van de Japanse telivisie. Hier kwamen we aan op de 25e verdieping in een grote bol, waar een speurtocht voor ons was georganiseerd. Misschien ook voor andere kindertjes. Dikke pret :) Na dit hoge avontuur begaven wij ons wat lager in een winkelcentrum wat Rome voor moest stellen. Hier konden we ons geld verspillen in een automaat met belachelijk grote repen Chocola. Na meer dan 10 euro uitgegeven te hebben, gaven we de moet maar op. Om de pijn te verzachten kochten we snoep sigaretten die naar echte sigaretten smaakten. Blegh! Rare Japanners.

Chajaaa:
Toen moesten we natuurlijk ook piru-kura maken! Een hokje waarin je gek poseert en dan een foto van jezelf maakt (van ons alle 2 in dit geval) en die je dan daarna kan bekladderen. Anyway het is erg leuk, Richard laat het wel zien als hij terug is.
Toen gingen we volgens mij weer naar huis? Richard zat al de hele tijd te miepen dat hij Ramen wilde eten, dus dat gingen we toen maar eens doen!

ik heb honger dus Richard mag weer:
Nadat ik ooit een film had gezien die over ramen ging had ik hier zo'n in gekregen dat mijn verwachtingen erg hoog waren. Helaas viel de ramen mij ietwat tegen. Waarschijnlijk door die hoge verwachtingen.
Zaterdag hadden we te horen gekregen dat er ergens een Duitse kerstmarkt was. Vol goede moet gingen we hier heen om Gluwein te drinken. De kerstmarkt bleek een door een kleine Duitse kerk georganiseerd te zijn.
(Chaja)
Dit was een vrij enge gebeurtenis. We liepen in Japan en we lopen de hoek om en bevinden ons tussen honderden Duitse protestanten! Wij voelden ons hier hiet helemaal thuis. Dus al we vluchten al snel weg.
(richard)
Om wat stoom af te blazen van dit alles liepen we een Karaoke bar binnen. Uit volle borst komen de meest prachtige klanken uit onze goude strotjes. ROlling Stones, Beatles, Nirvana, David Bowie en andere klassiekers worden door ons gezongen.
Na weer een beetje te zijn bijgekomen van alle Duitse gebeurtenissen, gingen we naar Shinjuku. Voor degenen die Lost in Translation hebben gezien; in dit gebied is die film opgenomen. Heel veel wolkenkrabbers staan hier. In een ervan gingen we met de lift naar boven om op de 54ste verdieping de zonsondergang te bekijken.
(Chaja)
Na nog meer sushi gingen geloof ik weer naar huis. Wat de dag daarna hebben gedaan zijn we allebij vergeten dus dan zal niet heel boeiend zijn geweest.
Maandag daarintegen! Gingen we naar Fuji-Q highland een pretpark in de buurt van Tokyo (in de buurt is hier 2,5 uur reizen). Dit pretpark staat bekent om zijn snelle, hoge en enge achtbanen!
Nou dat waren ze ook! Na deze dag was ik mijn stem kwijt omdat ik zo hard gegild had! Er was ook een spookhuis dat ik echt eng vond (Richard ook!) Het was een helemaal donker ziekhuis, waar je je weg in moest vinden, om de hoekjes stonden acteurs verkleeld als dode zieken, die je heel erg lieten schrikken (ik wil die baan!)
Er was ook een hele enge achtbaan, waarbij je stoeltje naar de karretjes hing en je benen los wiebelde. niet alleen de achtbaan ging over de kom maar de stoeltjes waar je in zat gingen ook nog een een over kop!
R: Twee achtbanen in het park hadden records verbroken in het Guiness Book of Records.
Dinsdag moest Chaja weer naar school en ging Richard een boek lezen. Na school gingen we met twee Japanse vriendinnen van Chaja Mario Karten in de Arcade. En nog meer Pirukura maken.
Woensdag moest Chaja verder aan haar animatie.
Via via hadden we te horen gekregen dat er buitenlandse mensen werden gezocht om te figureren in een Japanse film. Dit leek ons wel leuk om te doen. Zo gezegd zo gedaan. En om 10 uur 's ochtends stonden we in de rij bij een nachtclub met 500 andere buitenlanders. We moesten fans spelen van een Kiss achtige band tijdens een rockconcert. Handjes in de lucht en headbangen maar... voor 12 uur :S En steeds hetzelfde liedje van 2 minuten. Gelukkig kregen we 125 euro voor deze ongein wat een hele hoop goed maakte. Het was een leuke ervaring, maar het duurde wel iets te lang in mijn ogen. Doodvermoeid gingen we om 10 uur 's avonds weer naar huis.
Chaja
De volgende dag besloten we ons nieuw verdiende geld meteen uit te geven, omdat we allebij gaten in onze schoenen hadden! Richard had nep-addidassen laten maken in Vietnam, maar dat was niet helemaal de kwaliteit die hij gehoopt had en na minder dan 2 weken vielen ze uit elkaar!
Mijn schoenen waren gewoon al 100 jaar oud.
Omdat toch nog naar Chinatown wilden besloten we naar Yokohama te gaan, maar natuurlijk zoals altijd in Yokohama, het regende!

Maar deze keer trokken wij ons daar niks van aan.
pff jeetje wat word dit een lang verhaal zeg. We kochten dus hippe schoenen en zagen Chinatown, leuk.
R: ik voelde me een beetje pips 's avonds, dus besloot maar wat bier erin te gooien in een echte Izakaya (Japanse bar). Dit scheen volgens sommige huisgenoten de remedie te zijn. En na een aantal drankspelletjes voelde ik mij niet meer zo ziek.
Zaterdag gingen we naar Chaja's school om te sporten. We speelden hier samen met veel Japanners trefbal, uni-hockey en basketbal. Hier kwam ik er ook achter dat mijn knie echt genezen is. Jee!

Chaja
Gister was moeilijk, vandaag moest ik aan school.
Kijk foto's:
http://picasaweb.google.com/richardinazie/Tokio#


of

http://picasaweb.google.com/chajaa/RichardInTokio#

5 opmerkingen:

Vicky zei

Wat klinkt het allemaal heerlijk wat jullie allemaal doen. Geweldig!
Geniet er nog verder van.
Veel liefs Vicky

nienke zei

Wat doen jullie weer een boel in weinig dagen, zeg! En wat een mooie laarzen Chaja. Waren dat de nieuwe van het figuratiegeld of de honderd jaar oude schoenen die ik toevallig nog nooit gezien heb?
Die bloederigefoto's zijn die van a) de Duitsprotestantse visie op kerst (Jezus is geboren met een heel slecht uitgevoerde keizersnee. Het wonder is dat moeder en kind het overleeft hebben)? b) Kunst in Yokohama of c) Een heel eng spookhuis in een soort ziekenhuis?
Ik ben benieuwd! Hebben jullie de hoofddeksels in jullie schoen gekregen van de Japanse sinterklaas? Hij was vast wel blij met z'n bier (of saké) in blik. Nou, 't ziet er allemaal weer geweldig uit. Geniety er maar van.
Liefs!

Je bruine vriend zei

WAT IS AL DIE BLOEDDERRIE? EN DIE VROUW DIE DOOD IS? IEUWARRGLG KEILUGUBER IN JAPAN!!!! stelletje smeerlappen

Mies zei

Wat fijn dat jullie even zijn herenigd :)
Moet zoveel aan je denken, Meisje!
Dacht dat je vandaag voorbij fietste :O
Ik schrok. Maar je bent gewoon nog spannende avonturen aan het meemaken!

Liefs, Mies.

Unknown zei

Leuk om weer eens al je verhalen te lezen: Oekraïne, Japan, China en nu deze reis.

En potjandikkie, wat ben ik grappig :D (jij ook hoor) Maar heb eventjes hard achter mijn computertje gelachen :)