In China

Toch een blogberichtje (hierover later meer)
Dus vanaf Chita, de familie waar ik verbleef was geweldig, ze bleven me maar eten aan bieden en ze wilden alles van me weten. We hadden hele interresante gesprekken over verschillen in cultuur en dat soort dingen.
Ik kreeg een tour door Chita was een beetje een saaie stad(je) is. Maar het was heel mooi zonnig weer en er lag sneeuw dus zag alles er toch heel mooi uit.
Al snel moest ik de trein alweer nemen, naar Zabaikalsk. Dit is de grensplaats van Rusland naar China. De trein zat dan ook al vol met Chinesen. De treinreis was niet heel erg relaxt ik sliep in het bed op het gangpad (andere waren uitverkocht) en er liepen dus de hele tijd mensen langs. Een dronkenman viel uit zijn bed midden in de nacht, hahah auw dat moest pijn gedaan hebben de volgende dag!
Om 7 uur in de ochtend kwam ik aan in Zaibakalsk en moest ik de busmaatschappij vinden die me over de grens zou brengen. Het was pikke donker deze plaats is heel er geragt ik liep over een hele slechte weg met allemaal gaten in het donker geen idee waar ik heen moest.
Maar al gauw werd het licht en vond ik het toch nog. Er stond een rij voor het ticket hokje en het dat ging er erg Chinees aan toe (iedereen drong voor) voor me stond een ander meisje ook braaf te wachten en we gaven elkaar meelevende blikken. Tot ik aan haar vroeg of je Engels sprak. En dat bleek ze te kunnen. Haar naar is Valinya en ze studeerd Chinees in China dus ik vond iemand die Russisch Engels en Chinees sprak. We konden het erg goed met elkaar vinden. En ze werd mijn gids voor de rest van de dag.
De grensovergang was bijzonder. Ze deden heel interresant en moeilijk, maar uiteindelijk mocht ik Rusland uit en China in. China was meteen totaaaaal anders als Rusland. Alles was glimmend en nieuw.
De grensplaats Manzouli is een hele rare kunstmatige stad. Alles in nieuw en heeft lichtjes. Maar het was leuk om een dag in door te brengen. Na een hele gezellig dag nam ik afscheid en stapte ik in de trein naar Hearbin.
Daar stond de nieuwe couchsurfer alweer op me te wachten. Ik voelde me een beetje onzeker hierover omdat het een man alleen was. Maar het was niet nodig, hij maakte me meteen duidelijk. Het is een aardige jongen hij heet Tim komt uit New Zeeland en geeft Engelse les in Hearbin hij gaf me een leuke rondleiding en mocht wassen.
Nu gaan we een kaartspel spelen. Morgen moet hij de hele dag werken en ik ga de stad verkennen en dan weer een nachtrein naar Beijing, waar ik heel veel zin in hebt!
Het is trouwens een bullettrain (heel fancy :))

O China blokeerd de website blogspot en facebook, de meeste mensen die in China wonen weten de truk om er toch op te komen. Maar dat kan natuurlijk niet in internet cafe.
Dus ik zal waarschijnlijk een stuk minder schrijven!
Mogelijk mail ik mn verhalen naar Richard en zet hij ze erop.