20101110

Het avontuur van de bergklim

De mensen met wie ik de berg ging beklimmen kende ik niet zo heel
goed, ik had ze avond van te voren in een caf'e leren kennen, ze
vertelde wat ze volgende dag gingen doen, ze vroegen of ik mee ging en
ik zei meteen blij ja.
Het was een Australische jongen (Kalen) en een Frans Canadees meisje (Mode).
Misschien had ik eerst wat research moeten doen:)
HuShan is een van de 5 heilige bergen in China, 2500 meter hoog. Het
duur ongveer 6uur om hem te beklimmen. Veel locals beklimmen de berg
in de nacht om op de top de zonsopgang te zien. Dat was wat we gingen
doen.
We hadden om 2 uur s'middags afgesproken want om 2.30 ging de laatste
rechtstreekse bus. Dat ging meteen al fout van Mode kwam pas om 4 uur
aan dus toen moesten we met de trein. In de bus naar de trein kwam ik
er achter dat de mensen waar mee ik ging allebij fanatieke sporters en
bergbeklimmers waren. O, jee dacht misschien hebben we niet helemaal
de zelfde conditie :)
Voor we de trein in gingen haalde ik ergens bij een kraampje wat eten,
maar na 2 happen werd ik een beetje misselijk dus ik at niks meer.
Eenmaal aangekomen op het treinstation om 19.00 moesten we nog een
taxi nemen naar het begin van de berg. We hadden gehoort van nep
taxi's die je naar de verkeerde plek brachten dus we waren op onze
hoede.
Meteen toen we de trein uit stapte werden we belaagt door een man die
niet van plan was weg te gaan voordat we in zijn taxi stapte. We
probeerde eerst nog van hem af te komen, maar toen we zagen dat hij
een officele taxi had besloten we toch mee te gaan.
Verkeerde keuze! Hij bracht ons inderdaad naar de verkeerde plek en
probeerde ons wijs te maken dat de berg dicht was en we hem niet
konden beklimmen nachts. En probeerde ons een duur hotel aan te
smeren. Toen we hem weigerde te betalen omdat hij ons naar de
verkeerde plek had gebracht werd hij woest en uiteindelijk na veel
moeite hebben we iets minder betaald en ging hij weg.
Wij vonden uit waar we wel moesten zijn en moesten eerst nog even 5
kilometer lopen naar het begin van de berg.
Ik was ondertussen nog steeds misselijk maar besloot dat te negeren,
want ik wilde echt niet alleen terug met enge taxies.
Toen begonnnen we met lopen, het is anders berg beklimmen dan ik '
gewent' bent, omdat er echt dat 100den mensen die berg lopen is er
een pad omhoog.
het begon met een gewoon pad omhoog. Ik was ondertussen echt misselijk
en moest overgeven :S Maar liep door.
Toen begonnen de trappen 6 uur lang hele steile trappen omhoog nu is
dat normaal al geen makkelijke taak voor mij, maar ziek al helemaal
niet.
Ondertussen was ik er wel achter dat ik iets van een
voetselvergifiging had, dat heeft iedereen een keertje tijdens zijn
reis, maar ik had wel een echt slecht moment uitgekozen :)
De mensen met wie ik was renden ondertussen de trappen op en moesten
een keer in de zoveel op mij wachten. Na 3/4 uur lopen kwamen we een
kaart tegen, maar het was een hele slechte kaart waaruit we
concludeerde dat we nog niet eens halverwege waren, ik besloot dat ik
het echt niet ging redden en toen we een logde tegenkwamen huurde ik
voor een paar uur een bed (voor te veel geld) en de andere 2 liepen
door. Ik zetten mijn wekker op 6 uur en hoopte toch nog wat van de
zonopgang te zien. Toen ik om 6 uur begon te lopen kwam ik er al snel
achter dat de kaart verkeerd was geweest. Ik was er al bijna! Ik kwam
ruim optijd 6.45 aan op de top en keek met allemaal mensen de
zonopgang, dat was prachtig! En ik was ook best trots opmezelf even
2500 meten beklommen met een voetselvergiftiging!
Toen de zon helemaal op was kwam ik de andere 2 ook weer tegen en
begonnen we aan de tocht naar beneden. Dat was minder vermoeiend, maar
omdat het zo steil was wel erg pjnlijk voor tenen en knienen. Maar dat
redde ik ook en we namen een bus en terug in het hostel heb ik alleen
maar geslapen.
Ondertussen kan ik alweer wat dingen binnenhouden, dus hat gaat beter
voel me nog wel behoorlijk slap en ook aardig wat spierpijn :)
Vandaag maar rustig aan want ik neem vannacht de slaaptrein naar Ping
yao. Ondertussen zijn al mijn reispartners weer een andere kant
opgegaan, dus ik ben weer alleen.
Maar dat vind ik wel fijn vandaag :)
Ik kon een paar foto's uploaden omdat ik iemand zijn i-pad had
geleent, maar ik denk niet dat de kans erg groot is dat het vaker
lukt, dus nog geen foto's van de zonsopgang vrees ik!

7 opmerkingen:

Noedels zei

haha sjeez wat een verhaal. Ernstig. Gestoorde chinezen, voedselvergtigingen, een lijdensweg en het eindigt met een zonsopgang bovenop een berg. VERKOOP DE FILMRECHTEN! Veel plezier verder! knuffol bruine vrind

Tom Hogeweg zei

Hoi stoere griet,
Je gaat ook maar door, voedselvergiftiging of niet. Je komt er en geniet ervan.
De foto's van de zonsopkomst laten hopelijk niet te lang op zich wachten. We kijken ernaar uit.We blijven genieten van jouw reisverslagen Ga lekker verder. Geniet ervan. We lezen wel hoe je verder gaat.
Veel liefs van oma en opa

Anoniem zei

Hoi Chaja,
Mooie foto's! Geniet van je verdere reis. Pingjao moet een mooie ommuurde stad zijn. Liefs van oma Mirjam en opa Hans

Nienke zei

Hé, eigenlijk ben jij stiekem supersportief want in veel minder tijd dan jouw partners (want geslapen onderweg) loop jij al kotsend tegen een berg op Misschien toch iets minder schorpioenen, zeepaardjes en kakkerlakken eten:)
Wat is er in Ping Jao? Behalve touristen afzettende taxichauffeurs en vieze hostels? Ik ben benieuwd naar je nieuwe avonturen.
Kus

Unknown zei

Jee wat een avontuur . Je zult wel goed beroerd zijn geweest Knap hoor dat je het gehaald hebt.
Trudy en Peter

Unknown zei

Hoi Chaja. We wisten niet hoe we moesten reageren Ik heb zojuist richard gebeld Die heeft mij verteld hoe het gaat Als het goed is heb je nu onze eerste reactie . Als we al je verhalen lezen is het geen saaie reis . Hou je taai en veel plezier. We volgen je op de voet.
Groetjes
Peter

Unknown zei

Hey Chaja

Wat een verhaal zeg. Zo zien we maar weer eens dat je een echte bikkel bent. Heel veel beterschap!

Liefs, Monique